De schilderijen van Cristina Ursu zijn gemaakt in diepzwarte inkt en acrylverf op papier. In sobere, aardse kleuren en emotionele, soms woedende gebaren, vertelt de kunstenaar in haar werk over de milieuproblematiek en het oorlogsgeweld waarmee zij dagelijks via de media wordt geconfronteerd. De schilderijen tonen solitaire mensfiguren en portretten, bewegende menigtes tegen een stedelijke achtergrond of landschappelijke composities, geschilderd in horizontale en verticale streken, druipend van de verf. Ze vormen een eigen, bijna abstracte wereld, soms dichtgeschilderd tot een diepe donkerte, dan weer open en lichter, bijna lyrisch. De beelden ademen een rauwe expressie.
Ursu toont met haar werk de kracht van het beeldend engagement. Zij stelt ons de vraag wat wij aan het doen zijn met onze verantwoordelijkheid voor de aarde en voor elkaar, door direct in beeldende middelen de betekenis van het lijden en het geweld ervaarbaar te maken. Het werk komt voort uit bewogenheid en nodigt uit tot in beweging komen. Het is een aanklacht tegen de mensheid, een protest tegen ons falen en een aanspraak op ons vermogen tot verzet.
Janet Meester, kunsthistorica