Rumiana Yotova

https://rumiana.deds.nl/html/nl/motivatie.html

Mijn reis in de kunst begon in mijn kinderjaren. Zonder penseel tekende ik in kleine schrijfblokken met bonte pennen. Ik ging door met schilderen, wilde schilder worden en studeerde af aan de school voor toegepaste kunst in Trojan, Bulgarije. Daar leerde ik het vak dat mij tot de dag van vandaag boeit: kunstschilders. Daar heb ik de discipline ontwikkeld om iedere dag weer opnieuw voor het witte doek te gaan staan en te proberen het beste te bereiken.

Alles wat me omgeeft genereert ideeën, zoals emoties die ik probeer te verwerken op het doek. Terwijl ik schilder laat ik me ook beïnvloeden door het schilderij. Ik werk altijd aan drie-vier schilderijen tegelijkertijd. Tijdens het creatieve proces verandert het schilderij, tot het uiteindelijk klaar is.

Ik werk met olieverf omdat het volgens mij zoveel extra’s geeft, wat het schilderproces zo boeiend maakt. Mijn favoriete manier van werken is met het paletmes vanwege de intentie die ik daarmee kan bereiken. Met het mes voel ik alsof ik iets wegneem en ook weer toevoeg, waardoor ik een balans kan bereiken.

Iedere kleur wekt een bepaalde emotie op. Zwart roept iets in ons op, diepblauw en vuurrood geven de gevoelsmatige uitersten en tegengestelden aan. Lijnen zijn belangrijk in mijn schilderwerk. Zij brengen de lading daarin aan. Een contour kan een vorm aangeven, een richting of een emotie.

Mijn leven en de tijd zijn afgebeeld in mijn schilderwerk. Ik schilder figuratief-abstract; ik improviseer aan de hand van indrukken. Mijn thema’s zijn: moederliefde, de mens, de connectie van mens tot mens, afscheid en ontmoeting, voorgevoel en aanraking. Ik probeer een poëtische emotionele wereld te creëren. Deze wereld is van mijzelf. Toch wil ik bereiken dat mijn kunst alle mensen aanspreekt, ongeacht de volksaard - een Bulgaar, een Nederlander, een Fransman of een Japanner.

Mijn toekomst is ingericht op verdere onderzoekingstochten in het leven en in de wereld van de schilderkunst.